Ging het goed?!
Column De Quarter nr. 2 /2010
Ik sta op een reiningwedstrijd (western) bij de uitgang van de showarena. Degene die net klaar is met een proef komt rustig naar de uitgang gestapt. Tenminste, het paard stapt rustig. Erop zit een gestalte die in mijn ogen net in slecht weer een triatlon met cowboyhoed achter de rug heeft. Naast mij staat waarschijnlijk een bekende van de ruiter die met een dun stemmetje vraagt, terwijl de ruiter passeert, “ging het goed!?”. Het lijkt er zelfs even op dat de vragende persoon in elkaar wilt duiken na deze vraag, maar dat valt gelukkig nog mee.De proef van deze ruiter was heel netjes voor die klasse, score 69 ½. Jong paardje (van een superhengst) goede trainer (die precies weet wat je moet doen, nou ja, de trainer dan) en genoeg support van de omgeving.
Het ging kennelijk niet goed… Aangekomen in de losrijbak (je hoeft je alleen maar om te draaien) hoor ik zeggen dat dit een ‘72 paard’ is, dattie nu al 4 maanden in training staat, dattie te lui is in de spin, op de run er vandoor gaat, niet snel genoeg in een back up gaat…Schamper hoor ik de vraagstelster aangeven dat de roll-backs wel strak gingen en dat de cirkels heel mooi rond waren en de changementen… De ruiter, nog steeds op het paard zittend, pakt de teugels nog even flink op en bumped het paard (wat net weer een beetje op adem komt) met zijn kin op de borst. Nog een beetje extra omdat hij gvd dat bit nooit loslaat….
Ik denk aan het spotje van de landmacht en zie het vakje ‘ongeschikt’ ingevuld worden. De voice-overstem (van dat spotje) zegt: “Ben jíj iemand die wél tevreden kan zijn met de behaalde resultaten en goede feedback weet te waarderen, schrijf je dan nu in. Je bent klaar voor je wedstrijdcarrière”.
Als deze ruiter überhaupt antwoord zou geven op de vraag “Ging het goed?!” zal het waarschijnlijk ‘nee’ zijn. Stel dat deze proef een 71 zou hebben gekregen van de jury, zou deze ruiter dan wel tevreden zijn? Je zou denken van wel, alleen jammer dat ik vaak zie dat er grotendeels gefocust word op wat niet goed ging dan die punten er uit pakken die wel goed gingen. Fijn gevoel ook als je met die zg. faalpunten de volgende proef in gaat. Prettige wedstrijd. Een paard is niet helemaal achterlijk, weet na twee á drie keer dat het afgestraft wordt op een manoeuvre die er nog niet lekker inzit, thuis wel, maar op een show niet. Dit omdat naar het moment van die manoeuvre toe, degene die erop zit begint te veranderen in houding en energie. Weet je wat we doen? Paid warm-up, dan gaan we ons focussen op dat puntje, vijf minuten lang en ‘schoolen’ we ‘m er even door. Er niet er aan denkend dat de ruiter misschien wel geschoold moet worden.
Wat is het toch makkelijk om het af te schuiven op iets wat geen stem heeft. Wat alles maar over zich heen laat komen en als het dan weerstand biedt nog meer ellende te verduren krijgt. In het beste geval word bedacht dat de oorzaak lichamelijk is en komt er een osteopaat/dierenarts/fysio (al dan niet in één persoon) bij die het dier dan na een behandeling in het beste geval een paar daagjes rust geeft.
Jammer dat gedachten niet opgenomen kunnen worden en onder een filmpje geplaatst kunnen worden zodat je een proef later kunt bekijken en kunt horen wat er op sommige momenten door je heen schoot daar waar je op de kritische momenten kwam.
Het kan zijn dat de verkoop van allerhande ‘happy-pills’ omhoog schiet…
Ach, de technologie staat het nog niet toe, maar de creativiteit van het brein wel. Ruiters m/v (en ook andere mensen); probeer is in gedachten het filmpje van de proef terug te spoelen. De momenten die goed gingen in kleur en in breedbeeld en de ‘kritische puntjes’ spoel je zwart/wit terug en knip je uit het filmpje. Doe dat net zo lang tot er een prachtig filmpje over blijft. De eerste keer misschien een beetje kort, maar oefening baart kunst en voor je het weet creëer je een prachtige ‘feel-good movie’. Ga met deze film in gedachten (een goed gevoel dus) de proef starten en wie weet, verbaas je jezelf!
Voor degene die hierin niet geloven, vooral ook niet gaan doen! Blijf vooral starten met een gevoel alsof het een kwestie van leven of dood is. Blijf vooral geloven dat je eigenlijk toch die andere trainer moet aanschaffen, blijf vooral bij het feit dat die knol je elke keer weer ‘pakt’ en ga de volgende show weer met frisse valse verwachtingen en frustratie tegemoet.
Kortom; Als iemand vraagt “Ging het goed?!” probeer dan inderdaad die punten te benoemen die goed gingen, en hou de ‘werk-aan-puntjes’ voor jezelf. Zo krijgt de goedbedoelende vraagsteller ook weer meer vertrouwen op een fijn verloop van de verdere dag.
Succes!
Bianca Bruggeling, EquesNLP
